Woensdag 26 april 2017

Vanmorgen was het wederom vroeg op staan voor de bushwalk met Ernst, onze chauffeur van gisteren. Ernst weet heel veel van de natuur, leerde ons sporen van dieren, liet ons de poep van de nijlpaard zien. Wat een berg mest produceert dit dier. We wilden natuurlijk de Hippo in echt zien, dus wij speuren en lopen. We werden naar een watertje gebracht om te kijken of hij daar lag of rondliep maar helaas. Je kon wel heel goed zien hoe hij vanuit het bos zo het water in schoot want dat was een soort glijbaan geworden. Noah stond midden in het spoor van de nijlpaard, toen werd ze toch geadviseerd opzij te gaan want als hij er aankwam ging dat met grof geweld. Je had dat gezicht van haar moeten zien....we hebben uiteindelijk geen dieren gezien tijdens onze walk maar wel veel geleerd over sporen van dieren. Na een heerlijk ontbijt nog even bij ons huisje gezeten waar wij prachtig uitzicht hadden doordat er herten voor onze deur liepen. Echt schitterend. Eind van de ochtend zijn wij richting het kruger park gereden maar wel met omweg om "Gods Window" te zien. Hier hebben we gelunched met een schitterend Panorama uitzicht. Verder naar "Gods window". Dat is een prachtig uitzicht vanaf de bergen. Helaas was er die ochtend laag hangende bewolking zodat je niets kon zien. Toen zijn wij doorgereden naar Bourke's Luck Potholes. Daar ontmoeten twee rivieren elkaar nl de Blyde en de Treurrivier elkaar. Gedurende duizenden jaren wordt er door het kolkende water rotsformaties gevormd met allerlei grillige vormen en ronde vormen. Toen.wij daar uitstapten hadden wij trek in onze zojuist gekochte bananen en appels. Terwijl Linda de bananen uitdeelde aan de rest van het gezin kwamen uit het niets verschillende wilde apen aangerend die zeer agressief waren en de bananen uit onze hand rukte. Benjamín en Emma-Ruth begonnen te gillen en renden weg. Maar de apen kwamen achter hun aan. Snel de bananen weggegooid en Linda sprong in de auto. De kinderen wisten niet hoe snel zij ook de auto moesten vluchten. De apen sprongen op onze auto en loerden op meer. Gelukkig voor ons kwamen er andere toeristen aan en werden zij het slachtoffer.
Na een tijdje daar rond gewandeld te hebben moesten wij nu toch opschieten richting Kruger Park want daar zouden wij overnachten. Dus het tempo in de auto ging iets omhoog maar helaas de collega's​ van Henk zijn hier ook actief en werden wij gelaserd toen wij de berg afkwamen.18km te hard....wij moesten naar het politiebureau om 500 rand te gaan betalen. Maar dat was nog wel ruim 2uur rijden door berg en dal. En Linda wilde graag nog wat eten en drinken voor de volgende meenemen dus boodschappen doen nam ook nog een half uur tijd in beslag. Precies 2 min. voor zes arriveerden wij bij het Kruger Park . Wisten wij veel dat om.zes uur het park dicht gaat en er niemand meer in mag. Wij kregen te horen dat wij niet verder mochten rijden omdat het al donker was en het park gesloten. Zo konden wij ook niet bij onze lodge komen want dat was nog wel 20min rijden in het park. Advies was bellen naar de receptie van onze logde en wij moesten opgehaald worden door een driver voor escorte, echter wel eerst 550 rand betalen. De driver zou over 15min. Komen. Wij wachten en wachten in de auto, want je mag in het kruger park niet je auto uit. Na 5 kwartier kwam de driver ons halen. Ik had al verschillende keren naar de receptie gebeld maar volgens deze dame stond er een kudde olifanten op de weg en kon de driver niet verder rijden. Uiteindelijk kwamen wij rond kwart over 8 bij onze lodge aan. Er was gelukkig een soort mac donalds op het park zodat er snel iets gegeten kon worden. Eigenlijk is het de bedoeling dat ieder zijn eigen eten meeneemt en dat op de braai legt voor je eigen huisje. Maar daar waren wij te moe voor. Wij wilden slapen en de volgende dag moesten wij om zes uur weer op.